استان فارس یکی از استان های جنوبی کشور است که با وسعت بیش از 122 هزار کیلومترمربع در جنوب ایران اسلامی واقع شده و کهن پیشینه ای از دوران هخامنشی داشته است و شهر مقدس شیراز، از سده سوم هجری به تدریج جای شهر استخر به عنوان مرکز استان قرار گرفته و در ادوار مختلف تاریخی از جمله دوران اتابکان، دیلمیان، آل اینجو، آل مظفر و زندیه پایتخت ایران بوده است.
شیراز با وجود بارگاه ملکوتی حضرت احمدبن موسی شاهچراغ (ع) و دیگر امامزادگان واجب التعظیم همواره کانون توجه شیفتگان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) بوده است و بارگاه خواجه شمس الدین محمدحافظ شیرازی و سعدی شیرین سخن، این شهر را به مقصدی مهم برای دوستداران شعر و ادب ایران و جهان مبدل نموده است.
30 درصد از آثار تاریخی کشور و 12 اثر از جمله تخت جمشید، پاسارگاد و باغهای پاسارگاد، باغ ارم، شهر تاریخی بیشاپور، تنگ چوگان، غار و مجسمه شاپور، کاخ ساسانی سروستان، قلعه دختر، کاخ اردشیر و شهر تاریخی گور و نقش برجسته های تنگاب به فهرست جهانی پیوسته اند و آثار درخشان دوران اسلامی که در نوع خود بی نظیر و گویای اوج هنر معماری این سرزمین می باشند از جمله مسجد نصیرالملک ، مسجد جامع عتیق، مسجد وکیل و مسجد جامع نی ریز در این دیار آسمانی و مهد تاریخ، فرهنگ و هنر ایران زمین قرار دارند.
فارس با 2934 اثر ثبت ملی، رتبه نخست ثبت آثار تاریخی کشور را دارا است و علاوه بر آن با 400 جاذبه طبیعی منحصر به فرد همچون آبشار مارگون ، هر ساله پذیرای تعداد بیشماری از دوستداران طبیعت است.
فارس از مهمترین مناطق عشایری کشور محسوب می شود و وجود ایلات عشایری در این استان خود جاذبه های بی بدیل برای گردشگران داخلی و خارجی به شمار می آید .
این استان هنر پرور و هنر دوست از دیر باز مهد پرورش اساتید، هنرمندان و صنعتگران به نام بوده به طوری که علاوه بر ثبت هنر منبت شهرستان آباده در شورای جهانی صنایع دستی، 4 اثر خاتم شیراز، گلیم عشایری و 2 نمونه قالیچه عشایری استان، مهر اصالت یونسکو را دریافت نموده اند.